η γυναίκα για εκείνον, είναι ένα ξέχωρο σημείο, στον ορίζοντα.
Βρίσκεται εκεί που θέλει να κοιτά.
Επιθυμεί να ερωτευτεί για να αισθανθεί ζωντανός. Έως τη στιγμή, που μέσα του, κάτι θα έρθει για να φέρει τη συνειδητοποίηση. Πως φέρεται στις γυναίκες, αντίθετα από το θέλω της πραγματικότητας, που καθοδηγεί την καρδιά, σε ρεαλιστικά μονοπάτια, τόσο επίπονα για κεντρικό ήρωα, του βιβλίου.

η ανάγκη να βλέπει το αρσενικό, τη γυναίκα ως τη μόνη πηγή ομορφιάς, στη γη. Απλά πρέπει να χαραχτεί στο θέλω, εκείνου, ως φωτεινή ψυχή, με δικαιώματα, παρά ως μια θηλυκή μορφή, που επιδέχεται κορόϊδεμα.
Ώστε να μην είναι μόνος του, κανείς.

Η ανατροπή δεν θα αργήσει να φανεί.